Een vrouw droogt zijn gezicht….
Maar jij
een verkoeling in de koorts
een verademing
in mijn benauwdheid
een moment dichtbij
een arm om mij heen
.
Jij ging over grenzen
veegde mijn tranen en mijn zweet
aan het doek van jouw leven
jij was mij brood
en water in de woestijn
woordeloos sprak jij jezelf
en even
een tel
.
brak onze pijn,
,
,
Breekt wat braak ligt open 