Stjernestøv
Ergens een ster
Ik heb al enkele blogposts gewijd aan AURORA, en ik ben daar nog niet klaar mee.
De emotie in de teksten en de klanken, doen mijn snaren resoneren. Voor het radioprogramma van Roelie Seinen op Radio Gouwestad schreef ik enkele weken geleden een gedicht bij het nummer “Stjernestøv” (sterrenstof). Ik droeg het voor en AURORA’s nummer volgde (desgewenst stuur ik je een linkje naar de uitzending).
Ik doe dit nu in het klein over. Hier het gedicht met het Noorderlicht en Stjernestøv op Youtube. Lees, luister en ontdek…
Vloeibare letters
Gedichtendag 2021.
En eigenlijk is deze dichter dicht,
letters
gemaakt van druppels
oogvocht, whisky, badwater, zweet
wondvocht, neerslag, lsd
ze vloeien over ons zien
spiegelen signalen
poëzie
en ik zoek de hoop
in de kieren
van wolken en wij
wees mijn wisser
weet mijn zijn
wis mijn angsten
laat mij mij,
En jij
Geschreven bij een digital art werk van Nelly van Antwerpen.
Diepte in de beelden…
Vi står med dere (we stand with you)
Gebaseerd op een Noorse oproep tot acceptatie. Black lives matter. Diverse lives matter – er is zoveel onrecht.
De kunst van Malevich – het naast elkaar staan van de diversiteit – leverde woorden op.
Een oproep? Een gedicht?
Licht in een Noorse stem -3
Een kwetsbare bodem, de teksten van Aurora. De eerste dateren van toen zij ongeveer 9 was. Een intelligent kind, teruggetrokken in een eigen wereld, met een voorliefde voor bijzondere afwijkende kleding. Een “weirdo” zoals ze zelf zegt.
Kinderlijke teksten? Dat zou je dus allerminst zeggen. Uit “Lucky”:
War inside my mind
Behind my eyes, is coming down
And for the thousandth time
I feel too numb to even mind
Haar ouders stimuleren haar talenten (zowel muzikaal als zang) en zijn eigenlijk de reden dat ze de muziek “industrie” in is gekomen. Hmm, maar haar teksten tekenen haar binnenste. Met dat ze ouder wordt is er dan ook sprake van een verschuiving van de teksten. Daar kom ik graag nog een keer op terug.
Op die fragiele eerlijke bodem en met haar gevleugelde stem bouwt zij een reeks indrukwekkende songs. Samen met verscheidene -door de tijd wisselende- muzikanten (zoals Odd Martin Skalnes, Magnus Skystad, Fredrik Vogsborg, Njål Paulsberg en Silja Sol).
Een derde proeve van haar zang en muzikaliteit…van de cd “All my demons greeting me as a friend” :
“Home”.
Een herdichte vertaling van mijn hand:
En weer.
Verdwaald in het moment
stil gezet
in eindeloos staren
naar dovend licht
en waar wij waren
In ons fluisteren gedachten
vooruitgedicht
van vriendelijker dagen
Geen leven -het is
overleven – alle tijd
en enkel dromen van
thuis – altijd weer
thuis
wij hunkeren
het licht te persen
in onze aders-
dwars door huid van klagen
in ons fluistert de hoop
vooruitgedicht
van vriendelijker dagen
Ingekapseld
cocon van vlees en bot
het maakt niet uit
vanwaar je komt
Geen leven -het is
altijd tijd overleven
en enkel dromen van
thuis – altijd weer
thuis
en daar -de kalmte
de warmte weer
herboren- ik ben
warm voor even,
Licht in een Noorse stem -2
Te duiken in de eerste CD van AURORA is confronterend én bevrijdend. Zelf vind Aurora het mooi dat als mensen het over haar cd hebben, zij deze hele frase moeten uitspreken als titel: “All my demons greeting me as a friend”. Kunnen de pijnpunten van je leven vrienden worden met jou?
Aurora zet ze als jong meisje in poëtische vorm neer. Haar eerste teksten -ook op deze cd- dateren uit haar negende levensjaar! Dromerig en fantasievol zoals ze kind was. Geboren in Stavanger, groeide ze heel vrij op, vaak en veelal alleen in bossen bij het Noorse Bergen. Die verbinding met de natuur zit diep in haar wezen, zegt ze zelf.
Haar binnenwereld is van haar, maar ze geeft iets van zichzelf prijs in haar woorden. De emotie van het woord zit in haar stem en haar lijf als ze zingt…
Met een missie: zij wil graag met haar teksten de luisteraar sterken in zijn levenslust, veroveraar laten worden van eigen leven.
Een tweede proeve van AURORA’s werk is het nummer “Winter bird“
Gedeprimeerd. Wij kunnen ingekapseld zitten in ons eigen verdriet van verlies, geweld. De stilte om ons heen. Bevroren tranen. Hoe het was toen we nog dansten…. Hoeveel levenskracht zit er in de herinnering?
Zelf zegt Aurora over dit lied:
Sometimes you need to be reminded of how it was to feel alive. It’s a tricky situation to find yourself in.. When you’ve forgotten about your reasons to live.
“All I need is to remember
How it was to feel alive”
Een klein beetje poëzie van mij hierbij:
Slapen de naakte bomen
-is de zomer hun droom?
Wat is er achter het raam
met mist van tranen bedekt
waarop ik met mijn vingers
de bloesem schets?
Laat het mijzelf zijn –
wiens verdriet ontdooit
bladgroen aan mijn gezicht
Laat de kreukels in het papier
maar een deel zijn
van dit gedicht,
Licht in een Noorse stem -1
Waar het oor vol van is , daar tikken de vingers voor op het toetsenbord. Het móest hiervan wel komen… 2020 was voor mij eerst het jaar van de muzikale “ontdekking” van Phoebe Bridgers, wiens melancholie en donkere dieptes de snaren in mijn ziel raakten. En hem ook wel in een wat gedeprimeerde status fixeerde. Maar eind 2020 kwam ik de klanken van AURORA tegen. Dát maakte -ondanks de waanzin van dat jaar- de muzikale 365 dagen tot een grote glimlach. Muziek die in warmte, kleinheid en lichtheid diepe gevoelens en ervaringen draagt. Een sprookjesklank die het verleden verwerkt, heelt en het heden sterkt. Er worden termen aan gehangen als ‘dark-pop’, ‘art pop’, ‘electropop’, ‘folktronica’. Duidelijk Indie muziek dus, maar verzin zelf maar een naam ….
Aurora Aksnes is een Noorse zangeres van nu 24 jaar met een bijzondere stem, die zich moeilijk laat beschrijven. Haar stem doet soms denken aan de in 2018 overleden zangeres van de Cranberries Doloros O’Riordan, maar daarmee is Aurora’s stem allerminst gedefinieerd. Je zou haar moeten horen en misschien even wennen. En dát wil ik in een kleine serie van zes blogpost proberen. Ik neem daarvoor als uitgangspunt haar eerste CD (2016) “All My Demons Greeting Me as a Friend” en wil haar teksten een beetje doorlopen en zelf enkele eigen dichtregels erbij plaatsen.
Ik moet bekennen, ik zal -als zijnde in de zestig- niet tot de leeftijdsgroep behoren van haar grootste fans, maar dat maakt me eigenlijk niet uit. 🙂
Een eerste kennismaking in de video hieronder:
Through the eyes of a child ….. hoe de hardheid van de tijd op je af kan komen en je je verleden (nog) niet niet overwonnen hebt. “The conqueror is within you!’
Ik volsta nu maar even enkel met een voorzichtige vertaling.
De aarde is bedekt met onze sporen
littekens met verf geschminkt
kijk, ze preken zure leugens
ik zie deze wereld liever
door de ogen van een kind
Donkere tijden komen en gaan
tijden van verlangen naar haar lach
moeders handen warm en mild
ik voel liever deze wereld
door de huid van een kind
Wanneer een mens je streelt
dat is dat je ze binnen laat
laat ze binnen voordat ze gaan
ik voel me liever levend
met de ziel van een kind
Laat me toch niet alleen,
Parel van veren
Klanken van zwijgen
Naast een intrigerend werk “Winterstilte” van Nelly van Antwerpen….
(de stilte in mij)
