Kraal uit het grijs

Op een foto van Froukje Krist …

,

Uit het donkerblauw heen en weer

-wiegen en wagen – grijswitte kragen

uit het zout van afscheid en weerzien

deinend verlangen -schuivend paneel

,

wordt het heldere groen geboren

schildert licht ’t grijs tot aanzien

maakt het kraal

het eb tot juweel,

,

,

,

 

 

De verre hoop

Deze maand in de Etalage van de Stad in het Goudse stadhuis vind je werken van Abdelouahid El Mesnani ….. Krachtig beeldende werken. “Verloren gezichten” Even een aanrader!

Bij één van zijn werken schreef ik onderstaand gedicht….

 

Het linnen ademt

-verhalen

als kwaststreken kleuren

even zichtbaar onzichtbaar

neemt het je

bij de hand

 .

in vele tinten van talen

een land te ontdekken

als voorbijganger

reiziger in jezelf

 .

een hemel tekort

een verloren

gezicht

 .

licht wint het doek

-wit van gemis en gevonden

het blad fluistert

verbinding

zeemijlen afstand en dichtbij

zeg jij

 .

de verre hoop,

,

,

,

 

Om weer

Na de drukkende mist (waarvan altijd flarden blijven hangen)….

(op een foto van Mike Melis , Natuurklik.nl en Els Baars)

,

,

,

 

Verdronken adem

Woeste zee. Verdronken adem. (een gedicht herschreven) ….

Ik proefde het zout

op donkere lippen

een kus van vaarwel

en opgaande zon

afstand binnen hartbereik

de wind draait ergens

altijd weer om

 .

één van de golven

draagt nu zijn naam

de deinende dromen

-nooit meer gewekt

Ik voeg mijn zout toe

aan het zijne

-het is de zee

waarin wij wonen

.

de vlucht

wordt te duur betaald,

,

,

,

 

Enkel jouw armen

Een gedicht dat zijn doek vindt….

Een doek van Dietske van Winkelhoff (waarbij ik graag schrijf).

En het gedicht,  een kladje van hoop?

 

Ik ben de hoop die rafelt in jouw worsteling

en ik vang de klappen, blauwe plekken

strijd om te mogen

overleven

 .

Ik ben die ongekende die jou voelt

en besta

uit jouw onbegrip (of erin)

 .

IK BEN EEN VOELEND ONGEKENDE

 .

niet de lachend sturende Derde

(die eerste -altijd eerste is)

 

Ik voel!

 .

En ik wil jou dat voelen geven

 .

Voel je rijk met de ander – schenk

hem je ogen , hart en hand

 .

En droom maar – durf

je onbegrip en je hoop te omarmen

 .

Durf

te zijn wie je bent – te voelen

te zien wie zij zijn – te voelen

troost te zien en te zijn

 .

Want zo ben ik hoop

die de pijn voelt en verlangen

.

zo word ik gekend:

ik heb enkel jouw armen,

,

,

,

 

 

Zie jij?

Bij een aandoenlijk pure tekening van de Goudse Claudia Huft….

Zie jij de dromen in mij?

onafgemaakte verhalen

met de toekomst nog te gaan

.

Zie jij de hunkering in mij?

gekend te worden

tot in het diepst verstaan

.

Jij bent mijn glimlach

die ik omarm -open ogen

kleur

van mijn bestaan,

,

,

,

 

Oplosbaar

Weer wat Goudse kunst in het vizier! Een Gouwe Palet aan kleur 🙂
Deze keer Gerard W. Rietbergen. Zie hier zijn site.

En mijn gedicht onder zijn werk (“bijeenkomst “)

Kleuren – wij zijn

gebroken licht

zien in golflengtes

trilling

armlengtes

herkenning – wij zijn

anders en gelijk

 .

Oplosbaar – wij zijn

inkleurlingen

beelden in de ander

laag water perspectief

wij vloeien uit

in oppervlakte

weerschijn –heb

 .

en zie

ons lief,

.

.

.

.