Zicht op samen

Een plein in Gouda. Een bank van samenwerking.
Ontwerp: Mieke de Haan,  Vormgeving: Wolkenvanger
Realisatie: Vele handen,  Foto: Willem Schouten

Waar wij reizigers zijn

Steentjes zijn wij
puzzelstukjes dag en dauw
wil jij
het heelal met mij delen?
Samen uitzien naar schaduw en licht
van licht dat de jaren onthoudt
en takken dichtbij

De stenen van de stad
zijn gemaakt van adem en tijd
kom – rust met mij
even – zijn wij deel van schaduw
en delen ons licht en verhaal
de tijd verbindt
-vertakt zich in ons samen

en reist mee,

,

,

,

Statie -14-

,

(in het graf gelegd)

,

Een ijzig snerpende wind schaaft

langs mijn huid – het afscheid

herhaalt oneindig malen

,

over het lijden heen

woorden zijn zo dun

de magnolia klaar met bloeien

,

Troost kijkt verder dan steen

dichterbij kan je niet komen

dan diep in mij

,

jouw warmte jouw stem

gemis en nabijheid

herhalen oneindige malen,

,

,

,

,

 

,

,

,

 

Statie -13-

,

(van het kruis gehaald
en in de armen van zijn moeder, een pièta)

,

Doof

voor mijn troosten

onbereikbaar nabij

kind -die mij

het leven hoorde

en tussen de regels

woorden vond

.

Leeg ben ik

moeder van mens

en meer. Van

gedoofde kracht en

dood vol leven

.

van herinnering

.

Kan hij mij

de morgen baren?

zo

ontzagwekkend ver,

,

,

,

 

Statie -12-

,

(de laatste adem)

,

hij sterft niet als eerste – en ook

niet als laatste

zelfs niet als de enige

die je herinneren zult

maar

wel als die ene – wiens laatste adem

de eeuwen doorstond

die hoop sprak en vrijheid

van sluimerende schuld

,

alle woorden -ook deze-

zijn te klein -zijn te groot

verdriet is een taal -onbegrepen

die opwekt en dooft

wat we dromen

,

tijd wordt haar wijzer ontnomen

,

sterven wij het leven in?

misschien is zijn laatste adem de eerste

van hoop,

,

,

,

 

Statie -11-

  ,

(Aan het hout geslagen)

,

Welke waarheid

wordt niet vastgespijkerd?

altijd weten – altijd wanen

de annexatie

op deuren – op papier

in regels en in vorm

klimop en mos beklimmen

de hoogste boom

,

Welke vrijheid

wordt niet ontnomen?

door fata morgana’s  van zeker weten

Het zeil zoekt de luchtstroom

over kleurrijke grenzen

-onvertelde verhalen verlangen

te worden bewoond

,

Welke liefde

wordt niet beklonken?

in wijn of edelmetaal

dwars door het handelen

dwars door het staan

Toevertrouwen

is vrijheid in verbinding

,

tot de prijs

van samen te gaan,

,

,

,

 

Statie -10-

 

 ,

(De kleren ontnomen -als één van velen?)

,

Een oneindige rij

mondeloze gezichten

die de tijd passeert

ongezien

verhuld in hun naaktheid

ontkleed door onrecht

LUISTER! de luidste

schreeuwer regeert

,

zich voortslepend

tot op het bot – zij gaan

langs verleden en ons heden

mijlen ver verwijderd

vaak pijnlijk zo dichtbij

-eenzaam in vermoeidheid

ontdaan van waarde en trots

,

zichtbaar mens als wij -is deze-

huid rondom afgrond

wreed onteigend

van mens en van god?

,

,

,

 

 

Statie -9-

 

 

 ,

(Jezus valt voor de derde keer)

,

Een uitgeputte bron

,

in duizenden druppels

lijkt het licht uiteen te spatten

als brokstukken puzzel-

stukjes van leven

heel vertrouwd

,

toevertrouwd

nu verblinde

mozaïek van het verlorene

,

wie raapt de brokken op

-wie is er

eigenlijk gevallen?

,

,

,