Leven is als literatuur:
onder de hoofdstukken
stromen diepere lagen
tussen regels onleesbaar
donkerlicht – een wee vermoeden,
Wie dit leest… ben je zelf. Die ken je hopelijk een beetje. Wie je leest? Dat ben ik, Rob Haster uit Zierikzee. Mijn vrouw en ik woonden lang in Gouda – soms tegen wil en dank, maar toch ook regelmatig genietend van alle geschiedenis en mogelijkheden. Getogen in Zeeuws-Vlaanderen, Zeeland, waar mijn hart ligt en dus vanaf april 2023 als boemerang-Zeeuw op Schouwen-Duiveland.
De lijnen van mij.
Ik ben getrouwd (al heel wat jaren en gelukkig ) en samen hebben we drie volwassen kinderen, een aardige schoonzoon en twee kleinkinderen. In het gezin waarin ik geboren ben was ik de vierde en laatste – een bundel op zich…
Ik ben (vroeg) gepensioneerd actuaris en nog steeds dichter bij mezelf. Al vele jaren publiceer ik mijn gedichten op dit weblog en social media. De inspiratie voor mijn gedichten vind ik in kunst van diverse aard, muziek, natuur, allerhande ervaringen en uiteraard het water en Zeeland.
Mijn eerste dichtbundel “Daar ben je” is juni 2016 uitgekomen en werd vermeld in de plaatselijke krant. Een bundeling van gedichten bij schilderijen en dergelijke van alle tijden en alle plaats
In november 2017 kwam mijn tweede bundel uit “Uit beeld tevoorschijn“, poëzie bij kunst uit Gouda. Daarover verscheen een stuk in de Goudse Post en in het AD-Groene Hart.
September 2020 is mijn derde dichtbundel uitgekomen “Lijnen van Jij” – bij kunst en een vleug Joodse filosofie. Hiervoor is een aparte weblog gemaakt: lijnenvanjij.wordpress.com/
Tevens kan je mijn gedichten vinden op de websites van enkele kunstenaars en in enkele poëzie-bloemlezingen van Uitgeverij Gopher.
Indrukken aan woorden te verbinden en zo te schetsen wat in mij beweegt, dát drijft mij. En misschien daarmee troost, een glimlach of herkenning te bieden.
De verhalen achter de “dingen” om mij heen boeien en prikkelen mij enorm. Die probeer ik regelmatig in zin(nen) te vangen. Het is mij een verademing als ik de gevangen woorden in een gedicht kan openen en aan een lezer kan verbinden.
Alles eindigt met een komma, want het gedicht is eigenlijk nooit af. Het gaat verder in de lezer. Het is aan de lezer het gedicht te overdenken, herkauwen, misschien te bewaren….
Breekt wat braak ligt open 
Geweldig, Rob, om je gedichten te lezen!
Zoiets kan ik zeer waarderen, zeker met je combinatie van passende beelden 😉
Dank je wel, Jeroen.
Waar beelden allemaal niet goed voor zijn, zo zie je maar!
De beeldentuin gisteren gaf ook een leuke verwondering, hè? Ik ben blij dat er voor allerhande inspirerende beelden gezorgd wordt… ha! Misschien zijn wij dat ook wel! ;>)
En daar heeft Paul alweer een blogje over geschreven 😀 Het gaat hard in de blogosphere…
Zeg, je zit toch op twitter? Ik kan je username nergens vinden ..
Kijk eens bij RHaster als username.. dat zou moeten lukken.. Ik ben evenwel niet zo’n superactieve twitteraar, hoor ;>)
Bedankt, gevonden.
Ik neem aan dat je de website via RSS gekoppeld hebt aan Twitter? Dat maakt het handig om te volgen.
Mooi Karnemelksloot gedicht. Voor bewoners erg hekenbaar en prachtig verwoord
Ha Rob, ik zit even wat rond te neuzen op je prachtige site en geniet! Complimenten! Groetjes Peter Verhoef vanuit Portugal.
Dag Rob,
Mooi gedicht over Max Hamburger!! Ik heb hem ook niet gekend maar heb net als jij contact met Sabien en kwam dus via fb op je site terecht. groet
Sam Domna
Grappig, hij die analist is en dus tot op de bodem alles uitzoekt en verklaart en dan toch een Levende God wil hebben. Lijkt me een vermoeiend bestaan, maar vooruit, er komen ook leuke gedichtjes uit.
Dank je wel voor het compliment, Huub. Ha! Een vermoeiend leven? Als dan, dan denk ik dat dat meer komt door wat ik in mensen (met inbegrip van mijzelf) ervaar en niet zo zeer door de God waarin ik geloof. Maar dat vermoeiende ervaar ik niet zo hoor, eerder merk ik een verdieping in de beleving van leven en natuur en zo, een verrijking. De aanwezigheid van een levende God (niet in een menselijke vorm gegoten, maar het onuitsprekelijke achter al het zijn) zal niet afhankelijk zjin van mijn “willen”. En laten we wel wezen, als je eerlijk de diepten van bestaan gaat analyseren, dan geldt dat hoe dieper je inzoomt, des te groter de verbazing zal zijn om wat je niet weet…. Het bewustzijn dat leven meer is dan wat wij in de snelheid en oppervlakte zien, inspireert mij mateloos. Hoe sta jij daar dan in?
Wat een verademing dit alles te mogen lezen…
Anderen, naasten, die de verwondering in alles wat hen omringt ervaren, het niet willen en kunnen bevatten
maar er wel van vervuld zijn…erdoor gevoed worden en dit willen delen,
Mijn jarenlange zoektocht en analyse van het leven ben ik de laatste maanden aan het ervaren en benoemen in een godsbeleving
Het een staat het ander alles behalve in de weg!
Geeft een gevoel van eindelijk thuiskomen en rust vinden…
dank, voor jullie mooie gedachten, hier wordt ik blij van !
Mooi om te lezen, Jeanneke, dank je wel. Laten we ons inderdaad maar samen verwonderen over het onuitsprekelijke waar wij deel van uit mogen maken. En in het leven te staan met “choice and grace” (Mumford and Sons).
Hallo Rob,
Mooie gedichten schrijf je, ik ben op jouw website aangeland door te zoeken op een plaatje van een atoom waardoor ik bij het gedicht “Breekt wat braak ligt open” terecht kwam, Mooi! Wat ik boeiend vind is hoe je de link (lijkt?) te leggen tussen kwantum mechanica en God. Dit onderwerp is voor mij een zoektocht geworden waar ik mijn zojuist gestartte bedrijf op heb gebaseerd.
Ik heb het tot mijn doel gemaakt mensen uit te leggen hoe ze, door een ander perspectief aan te nemen en daarmee hun gedrag te veranderen, God kunnen ervaren in hun dagelijkse leven. Ik ben wel Christelijk opgevoed, heb enkele jaren orgel en kerkmuziek gestudeerd aan het conservatorium, maar ben door mijn zoektocht wel tot de conclusie gekomen dat ik mij niet meer kan vinden in de wijze waarop de kerk over God, Jezus en het goddelijke verhaalt.
Wat ik zo bijzonder vind aan jouw gedichten is dat ze, zoals ik ze interpreteer aansluiten bij mijn visie, maar dat je ook aangeeft “in de evangelische hoek te zitten.” (Mijn visie is dat iedereen het goddelijke in zich heeft ipv tegen een God op te zien die ver weg lijkt te zijn.) Ik kan mezelf meer in de gnostische visie vinden. Nogmaals, je schrijft mooie gedichten!
Hartelijke groet,
Erik
Hi Rob, ik was blij verrast door jouw prachtige gedicht wat geïnspireerd was door mijn foto van de vloer van de ‘van Nelle’ fabriek bij art Rotterdam. Geweldig!
Ik heb op mijn beurt jouw gedicht bij mijn foto op flickr gezet: http://www.flickr.com/photos/m00k/12390422063/
vriendelijke groet,
Monique
Ha Rob,
Bedankt voor jouw blog. Ik vind de foto’s mooi en kleurrijk. Leuk je weer gesproken te hebben. Spontane ontmoeting en toch voorspelbaar.
Groet,
Pieter
Waar is de karnemelksloot te vinden in je gedicht?Herinner me die goed toen er nog water was, liep er 4x pd langs naar de Plazuid…
Hoi Truus, grappig dat we zo langs dezelfde plek liepen/fietsten. Voor mij is dat heden te dage 5 dagen per week. Je moet je zo voorstellen dat je ’s ochtend vroeg (zeven uur of zo) langs de Karnemelksloot fietst en de zon vanachter je zo op het water ziet dansen. Als een platte kei die over het water wordt gekeild. Het donkere water licht dwarrelig op, de groene waas van alg en wier wiegt mee. Dan klinkt er in de ochtendstilte een schel geluid dat direct door de pandjes aan de Karnemelksloot in echo’s wordt beantwoord….. Ik begin een gedicht te formuleren in mijn hoofd…. eenmaal op mijn werk zie ik het schilderij van Kiefer, lees het verhaal erbij en realiseer me, dat de schittering die ik ’s ochtend had gezien je ontnomen kan worden… en dan ontstaat er een mengeling van impressies en gedachten die een gedicht vormen… zo ongeveer.
Het water is er nog steeds.
Vriendelijke groet,
Rob
Beste Rob,
Hierbij verleen ik je toestemming mijn monoprint “Dansende bomen in het Speulderbos” te gebruiken voor je blog; voorwaarde is dat je mijn naam vermeld.
Met vriendelijke groeten,
Dick Grendel
Dank je wel, Dick!
Dag Rob,
Mooi gedicht over de Bijbel in Gewone Taal. Ik zou je daar graag iets over willen vragen namens het Nederlands Bijbelgenootschap. Op welk e-mailadres kan ik je bereiken?
Roelien Smit
Beste Rob,
Met weer veel genoegen heb ik gedichten op je site gelezen. Evenals vorig jaar ga ik vast weer 1 of meer gedichten van je aandragen om te gebruiken in de Stille Week in onze gemeente. Heel hartelijk dank voor je mooie gedichten die vaak direct bij mij binnen komen.
Hartelijke groet, Tanja van der Zwart
Mooi gedicht, samen met kunstbeelden
Rob, ik ben heel benieuwd naar je boek. Het krantenartikel in het AD ziet er bijzonder uit. Wanneer kan je het boek aan me laten zien?
Huub van Doorn
Mooi zo! Dat laten-zien zit er vooreerst even niet in, maar de bundel ligt bij de boekhandels in Gouda, dus is daar zo in te zien 🙂 Of is bij Jongboek.nl of Bol te bestellen natuurlijk 🙂
Ik zal daar eens kijken als ik in de buurt ben. Kom je aanstaande donderdag ook?
Yep (ik zal mijn bundel meenemen)
Tot dan.
Dat gedicht geïnspireerd op Buber is prachtig! (Gouda, ik herkende idd meteen de quote van het erasmusplein 🙂 )
Beste Rob,
Ik ben ?geraakt door de laatste regels uit je gedicht ‘jaarringen’.
Ik zocht naar een beeld, maar vond jouw woorden. Mag ik ze gebruiken in mijn persoonlijke verslag voor een opleiding?
hartelijke groet, Sonja
Beste Sonja,
Leuk dat je dit vraagt, Sonja. En uitstekend, hoor. Gebruik de woorden gerust, mag je ook mijn naam bij vermelden 🙂
Dank je wel voor het compliment.
En succes met je opleiding!
(ben ik zomaar benieuwd…..)
Groet,
Rob
Dat mag, Kamiel. Voel je vrij … Ik ga je website/blog volgen….
Boeiende en mooie site Rob.Met plezier zitten lezen.
Je komt uit Zeeuws Vlaanderen las ik.Waar vandaan iesendieke????
Groet Ton Houtman
😉 Terneuzen…..