Met een werk van Maartje Strik (2013)…
In het zwiepend vangnet
vang ik heel secuur
de fragiele vleugels van het woord
het lijfje letters in dartel puur
vlindervrijheid teer gestoord
Wat eens als logge rups
schuivend kroop en
vrat het bladergroen
omvat door cocon van taal
bevlogen zinnen mijn gevoel
,
Verendons getrippel, kriebelt
weifelend op mijn palm
waaiert kwetsbaar kleur en pracht
veel subtieler tekening
dan ik woorden dacht
vliegt weer op, laat zich zien
laat zijn vlucht in jou vertalen
flierefladdert letters
zeggingskracht
amper voelbaar
komt het jou onthalen,
,
Na ooit eerder geschreven te zijn, nu gerijpt én wat bijgestuurd via het vriendelijke forum van de poëzie-leestafel, dacht ik dit gedicht maar weer te plaatsen. Want het gefladder van woorden is er nog….
En op Gedichtendag 30 januari 2014 heb ik dit gedicht vergezeld van een mooi werk van Maartje Strik.
Wat maak je mooie, pure gedichten, ik geniet er echt van! Dankjewel!