Neem mij

Donderdagavond 5 februari 2015. Ik zit in de Doelen en laat mij dompelen in de klanken van Brahms Eerste Pianoconcert. Een voor mij tot dan toe onbekend stuk. Voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest en voor de dirigent Yannick Nezet-Sequin zit aan de vleugel Hélène Grimaud. Haar betoverende spel, deed de passie van het papier de zaal in wervelen… En de klanken te boven gekomen, schreef ik…

(PS. Luister vooral ook naar het Adagio uit dit pianoconcert, via onderstaande YouTube link!)

Neem mij

ik zwaai de golven in het water

waar zij -sierlijk magistrale zwaan-

helder wit als onbeschreven

beweegt in een onzichtbare cadans

in lijnen van verlangen

in wendingen van klank

.

ze speelt de toetsen

meer dan kleur zwart-wit

haar vingers toveren baren

in strelende halmen

waartussen wij de wolken

kussen en onze dromen

bekennen aan elkaar

.

wervelend speelt zij zichzelf

en ik verdwaal in passie

die zich openvouwt en mij

omringt omvangt

ik vind in haar 

de wereld rust,

,