Na het lezen van Dostojewski’s “Misdaad en straf” …. en met de muziek van Dutilleux nog in mijn oren ( “Timbre, espace, mouvement”).. driedubbel bij van Gogh….
Van Gogh
Piëta -1
Enkele kleine gedichten geschreven bij de gecomprimeerde smart van de veelvormige “piëta” .
Piëta (Italiaans: pietà, wat ‘compassie’ of ‘piëteit’ betekent) is in de kunst de benaming voor een afbeelding of uitbeelding van de dode Christus vergezeld door Maria of engelen. Het kan een schilderij of een beeld zijn.
De meest voorkomende vorm is die van de dode Christus op schoot bij Maria.
Bij de Piëta van Vincent van Gogh (geschilderd naar een werk van Delacroix)…
De oogleden gesloten
ontvaderd en ontzoond
de tijd blind en ongezien
wellen tranen
tussen doffe randen
het vergeelde avondrood
.
zien doet pijn
niet de nagels
maar al die handen
en de werkelijkheid
proeft als afstand
-zout,
,
,
,
Daar ben je – de bundel
Vandaag is het zover. Vanaf vandaag is mijn eerste dichtbundel te verkrijgen bij Jongboek. (Boekhandels kunnen hem aanschaffen via het Centraal Boekhuis, of via mij).
Een bundel waarin ik bij schilder- beeldhouw- en fotografiekunst woorden schreef. In de kunst ontdek je de kunstenaar, maar in het zien ontdek je ook iets van jezelf..
Nog even
Dwars door alle drukte van het dagelijks werk, gezinsbewegingen, een dichtersavond, stadsgedichten, harde regens, warme dagen en korte nachten, gaat het er van komen. Mijn eerste dichtbundel “Daar ben je” .
Poëzie bij kunst van alle tijden. Zowel oude meesters als kunstenaars van nu. Een serie namen, waar ik fier op ben, dat ik werken van hen mag publiceren met een gedicht van mij ernaast: Claudia Huft, Kees van de Ven, Cécille Hessels, Dietske van Winkelhoff, Wouter Stips, Paul Abspoel, Lotta Blokker, Jook Verschoor, Maaike Hoonhout, Lotte Teusink, Ismay Kaiser, Heleen Janssens, Hester Nijhoff en Marleen B. Berg.
De proefdruk (via Jongboek) zag er goed uit. 🙂 Nog even dus…. maar zó ziet hij eruit!
Metgezel
.
Woorden zijn mij metgezel
ze dromen mij
de wegen wakker
ze wekken mij
de dag voorbij
ze lopen mee
op spoor van luister
vederlicht
in stralend duister
een ongehoord gesprek ….
.
.
.
.
De reling
Vandaag hangt “de Schreeuw” van Edvard Munch in het vanGoghMuseum. Binnenkort opent de tentoonstelling.
Maar de stilte schreeuwt al. De hemel golft al…
En niemand houdt de reling vast
stil staand in de vaart van alle dag
blauwgroen is het uitzicht de verte
koud is de pijn een voetstap dichtbij
we kijken, aanschouwen de golven
het zout slaat ons niet op de huid
.
iemand verscheurt
met zwijgen de stilte
de horizon onder de baren
van een schrijnende hemel
naast de reling de diepte
aan ontzetting gekluisterd
-wanneer wordt de wanhoop
tot leven geluisterd?
,
,
Heschel, zand en ’t strange
Om ook even de aandacht te vestigen op enkel nieuwe bijdragen op mijn andere blogpagina’s. ..
In de vakantie las ik A.J. Heschel en vond o.a.
Er zijn uren die vergaan en uren die opgaan in onvergankelijkheid
In de veelheid van inspiratie heb ik hierop twee gedichten geschreven. Mijmeringen bij het zand in een zandloper en het zand op het strand… met twee bijzondere schilderijen.
De twee gedichten staan volgend op elkaar op mijn pagina “VersGeschreven“.
,
,
Licht schilder ik hem
Sophie van Steenderen zette een foto van een post-impressionistisch werk van Henri de Toulouse-Lautrec op @Kunstvandedag. Een portret van Vincent van Gogh. Het pastel bleef hangen. Ik verdiepte me even in de vriendschap tussen Vincent en Henri en woorden vonden elkaar.
Het open venster schildersdoek
gespannen op het raam
van onbereikbaar dichtbij
mens die ruimte en zichzelf zoekt
licht in kleur en koren
liefde om te mogen zijn
.
