Geborgen

Geborgen als wrakhout. Of geborgen in hoop? Een nieuw gedicht bij een werk van Dietske van Winkelhoff “Geborgheid 2” …

Schreeuwende koppen schuimbekkend scherp

de dag is ons nacht

een koers onbekend

Stuwende stromen scheuren de zeilen

Onthulde agressie

de spieren gestrekt

Smekende stemmen jankende angst

een spattend gefluister

in gebulder gewekt

Adem benomen de blik op dichtbij

verankerd hervonden

volhardend gesterkt

 

Geborgen in gaan het leven ons lief

staat de morgen -de einder

in zwak perspectief,

,

,