“IK SCHREEUW HET UIT …… U leidde ….. ” Diepe emotie in psalm 77. Geloof is herinnering en verwachting.
,
Ik tast in het duister dat licht heet
en hoor het zwijgen van een holle stem
Ik zie de horizon op mijn handen
Mijn dagen voegen geen herinnering
meer toe aan Hem
de Aanwezige is een foto
die pronkend staat in denken
en schittert op mijn kast
Het steen brokkelt verder af
slechts flarden op papier
en flashbacks van gelach
ik struikel
over wat niet meer lijkt te zijn
de Onveranderlijke veranderd?
mijn voeten glijden weg
en met hen ook het wij
,
Open weer de muur van water!
Uit zichtloosheid tot amper hopen
Wees de Eeuwige in ons heden
van horen zeggen naar zelf doorlopen
,
Open weer de muur van water!
Spetters, regenbogen in het rond
weer Uw voetstappen te zien en te weten
dat U vindt zoals U vond
,
