Psam 49 bevat veel wat ik nu niet benoem. Slechts één serie versen spraken mij nu boekdelen (Psalm 49: 8-10) , daarbij genomen het verhaal uit Lucas en alle ingrediënten waren er…
Kwetsbaar balanceert het licht op de drempel van mijn ogen
golvend fluisteren mij gedempt de geluiden om mij heen
van wegsijpelend bloed, van dovend lucht en leven
van zacht knarsende voetstappen komen…. een tel… en weer heen
Weerklinken bonkend de doffe slagen die me troffen
wordt pijn onderhuids ongenadig wakker die mij tolt
verliest de strijd en slaapt weer in en slaapt weer uit
bittere slaap op ontelbare korrels
zand waarop mijn naam langzaam stolt
Waarop mijn lijf verlamd ligt te wachten op genade
een lichte luchtstroom mij uit het wegtrekkend water wenkt
de vloed van schreden wakkert aan…. een tel… en ebt weer weg
en ik drijf mee met het tij dat keert
Onbetaalbaar een mensenleven, waardeloos voor wie slechts passeert
Wegdrijvend droom ik handen, wegdrijvend droom ik warmte, iemand die er is
wegdrijvend droom ik de pijn van opgeraapt en schoon
wegdrijvend droom ik iemand die ik mis en
hoor amper het knisperend zand…. een tel
onbetaalbaar een mensenleven, onbetaalbaar een reikend rakende hand
droom ik dat ik wakker word tussen lakens en verband
,
Geef een reactie