Neeg het voorgaande naar Pasen, dit werk van Dietske van Winkelhoff ademt Pinksteren. Apart genoeg draagt het voorgaande gedicht zowel de kruisiging, de opstanding, het biddend wachten als de bezegeling. Het gedicht nu spreekt van het verlangen, dat binnenin gegoten is. Vurig gericht op Hem en op elkaar. De fik erin!
Opwaarts schijnen vlammen
opwaarts onze stem
opwaarts strijkt het coloriet
stijgen tong en taal naar Hem
,
Herken ik daar het timbre
bron van klank, jouw mond
herken ik vertaald verlangen
woord dat diepe liefde bond
,
Neerwaarts gonst verstaan
zijwaarts arm en hand
ontmoeting in Hem elkaar
ontzagwekkend onverbrand
,
Herken ik daar de waarheid
bron van hart, jouw gezicht
herken ik vervuld verlangen
genade die mij op Hem richt,
,
Breekt wat braak ligt open 
had al ff op de site gekeken naar de prachtige schilderijen dietske van winkelhof, maar deze vond ik wel de mooiste. maar dat is natuurlijk heel persoonlijk. je gedichten hierbij maken ze meer dan af.
greetz erik
Prachtig Rob!