Met open ogen (stolen childhood)

Vandaag ben ik geraakt door een blog, waar je zeker even naar moet gaan kijken. Onderstaande foto komt daar vandaan. Ik noem het een roep om recht. En ik noem het kunst, maar dat slaat dan op de foto. Lees onder mijn gedicht ook de quote en open je ogen…. (and for the English speaking readers, the translation is here)

Hij heeft de ogen van zijn moeder

en zijn dagen van gelaten tijd

Hij heeft de handen van zijn vader

en zijn vragen zijn verstomd

Het eelt van kindschap tekent

hart en huid, hij

leeft een leven naast het mijne

ritmiek waaruit hij niet ontkomt

Hij heeft de adem van de hemel

paardenkracht op staal en land

liefde en nood leggen wrange wegen

tot ogen zien, een stem zich vormt

onze hand hen reikt, de schuld ontheven

,

“There is no room for complacency when 215 million children are still labouring to survive and more than half of these are exposed to the worst forms of child labour, including slavery and involvement in armed conflict. We cannot allow the eradication of child labour to slip down the development agenda — all countries should be striving to achieve this target, individually and collectively.”
– Juan Somavia

(Er is geen plaats voor zelfvoldaanheid als 215 miljoen kinderen nog steeds werken om te overleven en meer dan de helft daarvan bloot staat aan de ergste vormen van kinderarbeid, inclusief slavernij en betrokkenheid bij gewapende conflicten. We kunnen niet toestaan dat de uitroeiing van kinderarbeid wegglijdt in de ontwikkelingsagenda – alle landen zouden moeten streven om dit doel te bereiken, individueel en collectief.)