In ontzag (psalmoïek 18)

Mozaïekend met Psalm 18 hervindt het ontzag de diepten van het leven. En komt er maar Één de eer toe!

Opus 1

Drijvend op het leven sleurt ons

het zwoel deinend oppervlak mee

terug in een cadans van lucht en leegte

boven het water de droogte

verdorsten wij

zo ver dichtbij

.

Briesend overrompelende overschaduwing

van het pietepeuterig strompelend streven

is ooit de alomtegenwoordige majesteit

met menselijke toetsaanslag of inkt geschreven?

Hoe de grandeur in kleine woorden te omvatten

onbetaalbaar juweel in de vatting van mijn wezen geklemd

Hoe de onbeschrijfelijke grootsheid te verbeelden

vervormt idee de materie tot verwondering

tot ondoorgrondelijke overgave bestemd?

.

De duik in ontzag vult met de diepte van volheid

openbaart de beddingen van bestaan

hervonden harten samenhang

licht en lichten samengang

het duister van de dag ontheven

capitulatie van het onteerde drijven

buigt het hart voor het hoogverheven

.

en het vers is dichtbij

.